Hakim, Al- Muhammad Bakir

Hakim, Al- Muhammad Bakir, Muḥammad Bāqir al-Ḥakīm, ur. 1939, An-Nadżaf, zm. 29 VIII 2003, tamże,

szyicki teolog i działacz polityczny z Iraku, ajatollah;

w latach 70. wielokrotnie więziony i torturowany przez władze za działalność opozycyjną, od 1980 na emigracji w Iranie, gdzie 1982 współuczestniczył w powstaniu Najwyższego Zgromadzenia Rewolucji Muzułmańskiej w Iraku, 1993 współtworzył Centrum Badań nad Współcz. Historią Iraku z tymczasową siedzibą w Kumm; po upadku Saddama Husajna wrócił do kraju, gdzie wkrótce został zamordowany; jako teolog i prawnik opublikował ponad 20 książek z zakresu nauk koranicznych, historii szyizmu i problemów współcz. szyickiej myśli polit., m.in. Daur Ahl al-Bajt fi bina al-dżama’a as-saliha [‘rola Ludzi Domu w budowie sprawiedliwego społeczeństwa’], Ulum Al-Kuran [‘nauki Koranu’] (1996).