Haitańczycy

Haitańczycy,

karaibska wspólnota nar. kształtująca się w granicach Rep. Haiti;

ok. 7 mln (1994), na emigracji w USA ok. 1 mln oraz 100–200 tys. w sąsiedniej Dominikanie; potomkowie H. są obecni także na Kubie (ok. 250 tys.); niemal wszyscy H. to Murzyni (70–90%) oraz Mulaci (10–30%); są to potomkowie niewolników przywożonych na plantacje trzciny cukrowej głównie z Afryki Zachodniej, którzy zastąpili w okresie kolonialnym całkowicie wytępioną ludność tubylczą; duże znaczenie dla uformowania się narodu haitańskiego miały dwa wydarzenia: 1804 powstanie niepodległego państwa haitańskiego — jako pierwszego wolnego kraju Czarnych w Nowym Świecie oraz opuszczenie wyspy przez białych kolonizatorów; oficjalnym językiem H. jest francuski, ale na codzień dominuje kreolski (dialekt normandzki z licznymi zapożyczeniami, także afrykańskimi); nominalnie H. są katolikami, ale faktycznie ich główną religią jest vaudou (voodoo) — afrokaraibski kult synkretyczny (zlepek afrykańskich wierzeń animistycznych i idei oraz wyobrażeń religijnych pochodzących z katolicyzmu) silnie przesycony magią.