Gupta Widźaj
 
Encyklopedia PWN
Gupta Widźaj, żył na przeł. XV i XVI w.,
poeta indyjski, tworzący w języku bengalskim;
pochodził ze wschodniego Bengalu; autor jednego z najstarszych i najpopularniejszych poematów poświęconych bogini Manasie Padmapurana [‘opowieść o Padmie’]; poemat, wykazujący wpływ utworów sanskryckich, składa się z 2 części: 1) historii narodzin Manasy, jej kłótni z Ćandi, żoną Śiwy, małżeństwa z mędrcem Dźaratkaru oraz zdobycia pierwszych wyznawców; 2) opisu konfliktu z kupcem Ćandą — część ta zawiera opowieść o wiernej Behuli, której udało się przywrócić do życia męża ukąszonego przez węża w noc poślubną; przedstawia również informacje o obyczajach, wierzeniach i życiu Bengalu w tamtym okresie; dzięki poematowi G. ludowa opowieść o bogini węży weszła w obieg literatury indyjskiej.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia