Gozzoli Benozzo

Gozzoli

[goccọli]

Benozzo , właśc. B. di Lese di Sandro, ur. 1420, Florencja, zm. 4 X 1497, Pistoia,

malarz włoski;

tworzył w epoce renesansu; należał do szkoły florenckiej; uczeń L. Ghibertiego i Fra Angelica; twórca wielkich cyklów fresków: Życie św. Franciszka (1452 — kościół Franciszkanów w Montefalco w Umbrii), Pochód Trzech Króli (1459 — kaplica pałacu Medyceuszów we Florencji, gł. dzieło Gozzolego), Życie św. Augustyna (1463–67 — kościół S. Agostino w San Gimignano), 22 freski ze Starego Testamentu i Zwiastowanie (1468–84 — Campo Santo w Pizie); uprawiał także malarstwo tablicowe; dzieła Gozzolego cechuje realizm, narracyjny styl, bogactwo szczegółów i aktualizacja — jego freski o tematyce rel. są odbiciem ówczesnej obyczajowości.