Gorter Herman
 
Encyklopedia PWN
Gorter
[chọrtər]
Herman, ur. 26 XI 1864, Wormerveer, zm. 15 IX 1927, Bruksela,
holenderski poeta i krytyk literacki;
najwybitniejszy przedstawiciel awangardowej grupy lit. Tachtig, zw. także Generacją 1880; współpracownik dwumies. „De Nieuwe Tijd” (1885–94); autor impresjonist. poematu epickiego Mei [‘maj’] (1889) oraz indywidualistycznej, sensytywnej poezji (zbiór Verzen ‘wiersze’ 1890); sensu egzystencji szukał początkowo w filozofii B. Spinozy, a następnie w socjalizmie; od 1897 działał w Socjaldemokr. Partii Robotniczej, po 1909 — jako ortodoksyjny komunista w Partii Socjaldemokr.; podjął próbę stworzenia eposu socjalist. Pan (1912); utopijny idealizm doprowadził Gortera do konfliktu z Międzynarodówką Komunist., sporu z W. Leninem (1920) i wycofania się z aktywnej działalności polit.; studia historycznolit. De groote dichters [‘wielcy poeci’] (1935).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia