Gordion
 
Encyklopedia PWN
Gordion, gr. Górdion, Gordíeion, rzym. Gordium, tur. Yassıhöyük,
ruiny starożytnego miasta w środkowej Turcji, w ilu Ankara, na Wyżynie Anatolijskiej, nad rzeką Sakarya, na południowy zachód od Ankary.
Zamieszkane w końcu III tysiąclecia p.n.e., następnie w epoce hetyckiej, w VIII w. p.n.e. stało się stolicą Frygii; z tego okresu pochodzi nazwa Gordion, łączy się ją z imieniem króla Gordiosa, ojca Midasa; Gordion ucierpiało wskutek najazdu Kimmeriów, odbudowane pod rządami królów Lidii; kwitło też w czasach perskich, podupadło dopiero w okresie hellenistycznym; 333 p.n.e. Aleksander III Wielki rozciął mieczem w świątyni Zeusa sławny węzeł gordyjski. Wykopaliska amerykańskie (1950–74) odsłoniły zabudowę z VIII–V w. p.n.e.: bramę miejską flankowaną wieżami i dzielnicę mieszkaniową, a w niej budynki typu megaron z cegły mułowej i belek na fundamencie kamiennym, z fasadami ozdobionymi rzeźbami zwierząt, mozaiką podłogową z barwnych kamieni wewnątrz; odnaleziono też liczne krótkie inskrypcje starofrygijskie. Na wschód od Gordionu znajduje się ok. 70 kurhanów; w kilku z nich odkryto drewniane komory grobowe z malowidłami ściennymi, w których przetrwały resztki tkanin i mebli, broń, cenne naczynia z brązu i gliny.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia