Goetel Ferdynand
 
Encyklopedia PWN
Goetel Ferdynand, ur. 15 V 1890, Sucha Beskidzka, zm. 24 XI 1960, Londyn,
brat Walerego, pisarz i publicysta.
1914–20 w Turkiestanie (Przez płonący Wschód 1924); 1926–33 prezes pol. Pen Clubu, 1932 i 1939 — Związku Zaw. Literatów Pol.; od 1935 czł. PAL; podczas okupacji niem. działał w konspiracyjnym życiu kult. (współredaktor „Nurtu”); 1943 w porozumieniu z Delegaturą Rządu RP na Kraj uczestniczył w delegacji zaproszonej przez władze niem. do Katynia; 1945 oskarżony przez władze komunist. o kolaborację z Niemcami, opuścił kraj; od 1946 w Wielkiej Brytanii; w twórczości dawał wyraz aprobacie dla silnej władzy (dramat Samuel Zborowski 1929), w latach 30. sympatyzował z ideologią wł. faszyzmu (reportaże Pod znakiem faszyzmu 1939); powieści nacechowane barwną egzotyką (Kar-Chat 1922, Serce lodów 1930), powieść eksperymentalna Z dnia na dzień (1926), opowiadania, wspomnienia Czasy wojny (1955), Patrząc wstecz (1966). W 1989 zarząd pol. Pen Clubu wydał oświadczenie oczyszczające Goetela z zarzutu kolaboracji.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia