Głowiński Michał, ur. 4 XI 1934, Warszawa, zm. 29 IX 2023, tamże,
teoretyk i historyk literatury, krytyk literacki, eseista.
Głowiński Michał
Encyklopedia PWN
Od 1976 profesor IBL PAN; od 1985 członek TNW; od 1991 członek PAU, od 1994 PAN; studia z historii i teorii form narracyjnych (studium Powieść młodopolska 1969, zbiory szkiców: Porządek, chaos, znaczenie 1968, Gry powieściowe 1973), szkice o zagadnieniach komunikacji literackiej (zbiór Style odbioru 1977), prace poświęcone twórczości J. Tuwima, B. Leśmiana i W. Gombrowicza, szkice Mity przebrane (1990) oraz Dzień Ulissesa (1999) ukazujące losy znaków i symboli kultury europejskiej w literaturze XX w.; prace analizujące deformacje i zwyrodnienia języka i sztuki w rzeczywistości społeczno-politycznej tzw. realnego socjalizmu, m.in. Nowomowa po polsku (1990), Marcowe gadanie (1991), Rytuał i demagogia (1992), Końcówka 1999; tom szkiców Fabuły przerwane (2008); współautor Słownika terminów literackich (wyd. 2 poszerzone i poprawione 1988); ponadto proza eseistyczno-wspomnieniowa dotycząca doświadczenia Zagłady i czasów stalinowskich (m.in. Magdalenka z razowego chleba 2001); Prace wybrane (t. 1–5 1997–2000).
