Giełgudyszki
 
Encyklopedia PWN
Giełgudyszki, Gelgaudiškis,
w. na Litwie, nad dolnym Niemnem, powyżej m. Jurbork.
W XV w. królewszczyzna; 1504 król Aleksander Jagiellończyk podarował bezludne tereny G. sekretarzowi I. Sopisze (protoplasta Sapiehów); następnie własność Massalskich, Dembińskich, Oziembłowskich (XVI w.), Czartoryskich, Giełgudów, Zabiełłów, baronów von Kendell z Prus (wybudowali klasycystyczny pałac); od 1795 w zaborze ros.; od 1892 należały do Komarów (zgromadzili duże zbiory broni, porcelany, szkła i kryształów oraz bibliotekę — rozgrabione 1914); w XIX w. G. znane z hodowli koni, bydła i wytwórni serów szwajcarskich; po I wojnie światowej G. rozparcelowane; 1918–40 i od 1991 w Rep. Litew., 1940–91 w Litew. SRR.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia