Giedymin Jerzy, ur. 18 VII 1925, Kleck (Klieck), pow. Nieśwież, zm. 15 IX 1993, W. Brytania,
filozof;
Giedymin Jerzy
Encyklopedia PWN
uczeń K. Ajdukiewicza, od 1960 kier. Katedry Logiki, od 1966 profesor UAM w Poznaniu, od 1967 wykładał w University of Sussex w Brighton (W. Brytania); w sporze o log. strukturę poznania nauk. opowiedział się za naturalizmem; dokonał log. analizy pytań i odpowiedzi; uważając zdobycie informacji za cel pytania, zbadał kryteria jej wiarygodności, określonej za pomocą pojęcia prawdopodobieństwa; wbrew tradycyjnej interpretacji, uznającej H. Poincarégo za konwencjonalistę, wykazał, że jego poglądy są wyrazem swoistego relatywizmu (tzw. inwariantyzmu); Z problemów logicznych analizy historycznej (1961), Problemy, założenia, rozstrzygnięcia (1964), Wykłady z logiki formalnej, teorii komunikacji i metodologii (1966 z J. Kmitą), Science and Convention (1982).
