Geyerowie,
wielkoprzemysłowa rodzina w Łodzi, pochodząca z Saksonii, od końca XIX w. spolonizowana.
Geyerowie
Encyklopedia PWN
Protoplastą był Ludwik , ur. 7 I 1805, zm. 21 X 1869, pionier przemysłu bawełnianego w Łodzi, gdzie 1828 uruchomił zakłady włókiennicze (od 1885 Zakłady Przemysłu Bawełnianego „Ludwik Geyer” SA), jedne z największych na ziemiach polskich; po jego śmierci kierowali nimi synowie: Ryszard, ur. 28 III 1842, zm. 8 II 1916, Gustaw, ur. 26 I 1844, zm. 13 XI 1893, Emil, ur. 23 IV 1848, zm. 13 IX 1910 i Eugeniusz, ur. 10 X 1928. Geyerowie zaliczali się do łódzkiej elity finansowej; mieli udziały m.in.: w Towarzystwie Akcyjnym „Gettlich, Bracia Geyer, Herbst” w Warszawie, w Towarzystwie Akcyjnym Portland-Cement „Ogrodzieniec” (od 1899), współtworzyli (1903) konsorcjum węglowe „Alma” w Bobrownikach (k. Będzina), Bank Kupiecki w Łodzi (1897), a Emil zasiadał we władzach Łódzkiego Banku Handlowego i Komitetu Giełdowego Łódzkiego (prezes 1903–06). Geyerowie popierali wszelkie akcje filantropijne. w 1918–39 główną rolę w rodzinie odgrywali dwaj synowie Gustawa: Gustaw (mł.), ur. 1887, zm. 1968, i Robert, ur. 1888, zm. 1939 (m.in. prezes rady nadzorczej Zakładów Bawełnianych L. Geyer, prezes Izby Przemysłowo-Handlowej w Łodzi i członek prezydium Związku Przemysłu Włókienniczego w Polsce, działacz Lewiatana), a także Karol, ur. 1890, zm. 1952. Potomkowie Geyerów żyją w Polsce i Kanadzie.
