Fitzgerald Ella
 
Encyklopedia PWN
Fitzgerald
[fıtsdżẹrəld]
Ella Wymowa, ur. 25 IV 1918, Newport News (stan Wirginia), zm. 15 VI 1996, Beverly Hills (stan Kalifornia),
amer. wokalistka jazzowa;
jedna z najwybitniejszych śpiewaczek w historii jazzu, zw. First Lady of Song; łączyła perfekcję intonacyjną, wirtuozerię techn. i swobodę rytmicznego improwizowania z charakterystycznym ciepłym brzmieniem głosu; po zwycięstwie 1934 w konkursie śpiewaczym w Apollo Theatre w Harlemie została zaangażowana do orkiestry Ch. Webba, gdzie występowała do 1939, później śpiewała jako solistka w klubach i teatrach Nowego Jorku, od 1948 — w cyklu koncertów N. Granza, zw. Jazz at the Philharmonic; występowała także w Europie (1965 w Polsce); śpiewała piosenki swingowe (swing), be-bopowe (be-bop), ballady, piosenki z repertuaru popularnego (G. Gershwina, I. Berlina, J. Kerna, C. Portera, A.C. Jobima i in.), rozwinęła technikę scatu (improwizowany śpiew na dowolnych sylabach); przeboje: A-tisket, A-tasket, My Heart Belongs to Daddy, Lady Be Good, płyty: z L. Armstrongiem Ella and Louis (1956), Porgy and Bess (1956), z E.K. (Duke) Ellingtonem Ella and Duke (1966), z O. Petersonem Ella and Oscar (1975), z W. (Count) Basiem A Classy Pair (1979).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia