Fińskie, Pojezierze
 
Encyklopedia PWN
Fińskie, Pojezierze, Järvi-Suomi,
jedno z największych pojezierzy Europy, w południowej Finlandii, część Międzymorza Fińsko-Karelskiego.
Region polodowcowy, ograniczony wałami moren Suomenselkä i Salpausselkä; stanowi wysoczyznę (wysokość do 355 m) zbud. gł. z prekambryjskich granitoidów i gnejsów, przykrytych cienką warstwą utworów czwartorzędowych; liczne formy akumulacji lodowcowej (drumliny, ozy); ponad 55 tys. jezior (największe: Saimaa, Päijänne); krótkie, zasobne w wodę rzeki (Vuoksi, Kymi, Kokemäen) tworzą bystrza i wodospady (najwyższy — Imatra); Fińskie Pojezierze leży w strefie tajgi; panują drzewostany świerkowe (na siedliskach wilgotniejszych) i sosnowe; ok. 1/3 pow. zajmowały bagna i torfowiska, obecnie częściowo odwodnione i zalesione; gospodarka leśna; gł. m.: Tampere, Kuopio, Hämeenlinna.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Fińskie, Pojezierze, okolice Kuopio (Finlandia)fot. J. Puskarz/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia