Fińska Partia Socjaldemokratyczna, Suomen Sosialidemokraattinen Puolue, szwedz. Finlands Socialdemokratiska Parti,
fińska partia polit.; zał. 1899 jako Fińska Partia Pracy, 1903 przyjęła obecną nazwę, swój pierwszy program i przystąpiła do II Międzynarodówki;
Fińska Partia Socjaldemokratyczna
Encyklopedia PWN
wyrażała ekon. żądania robotników oraz dążenia do demokr. reformy parlamentarnej, a następnie niezależności Finlandii, zdobyła pozycję najsilniejszego ugrupowania polit. (1907–13 — 40–45% mandatów, 1916 — 51%); 1918 jej lewe skrzydło kierowało rewolucją, a po jej upadku utworzyło K.P. Finlandii. Odnowiona Fińska Partia Socjaldemokratyczna, pod przewodnictwem V. Tannera, z programem reformistycznym i niepodl. zachowała pozycję na arenie polit. (1919–39 — 26–42% mandatów); rządząca 1926–27 i w koalicjach od 1937, aprobowała współdziałanie z Niemcami w konflikcie 1941–44 z ZSRR; po 1944 zdecydowała się na współpracę z komunistami, utrzymała znaczenie polit. (24–29% mandatów); do 1991 wielokrotnie współrządząca; popierana gł. przez robotników i miejskie warstwy średnie; program interwencjonizmu państwa w życie gosp. i społ. oraz ewolucyjnej przebudowy systemu społ.-polit.; 1995–2003 ponownie najsilniejsza fińska partia polit. (1999 — 25,5% miejsc w parlamencie) i gł. ugrupowanie koalicji rządzącej (premierem P. Lipponen), a następnie do 2007 i 2011–15 współrządząca.
