Fielding Henry

fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN

Fielding

[fị:ldıŋ]

Henry , ur. 22 IV 1707, Sharpham Park (hrab. Somerset), zm. 8 X 1754, Lizbona,

ang. pisarz i publicysta;

przedstawiciel ang. oświecenia, jeden z twórców nowoż. powieści realist.; autor satyr.-parodystycznych komedii i fars polit.; twórczość powieściową rozpoczął od parodii powieści moralistycznej S. Richardsona Pamela, rozwiniętej w  „epos komiczny prozą” — Przygody Józefa Andrewsa (1742, wyd. pol. 1787 pt. Ksiądz wikary i przyjaciel jego); w technice pisarskiej odszedł od konwencji rzekomego autentyzmu relacji (D. Defoe); w tzw. powieściach gościńca i gospody konstruował żywą, bogatą w epizody akcję, nasycał je barwnymi realiami obyczajowymi, humorem i łagodnym, sceptycznym racjonalizmem; do najwybitniejszych należy Historia życia Toma Jonesa, czyli Dzieje podrzutka (1749, wyd. pol. 1793 pt. Podrzutek).