Fernández Flórez
hiszp. pisarz i dziennikarz;
[fernạndes flọres]
Wenceslao, ur. 1886(?), La Coruña, zm. 29 IV 1964, Madryt,
Fernández Flórez Wenceslao
Encyklopedia PWN
od 1934 czł. Hiszp. Akad. Król.; od wczesnych lat uprawiał dziennikarstwo, początkowo w regionalnej prasie galisyjskiej, potem w Madrycie (gł. na łamach „ABC”); autor ok. 30 poczytnych powieści, ujawniających jego zmysł sceptyka i humorysty; sprawnie posługiwał się rozmaitymi konwencjami lit., od naturalizmu (Volvoreta 1917, Ha entrado un ladrón 1920) po alegorię z elementami fantazji (El secreto de Barba Azul 1923, Las siete columnas 1926), satyrę polit. (Una isla en el mar rojo 1939) i liryczną melancholię, z jaką ewokował rodzinną Galicię w El bosque animado (1943); Obras completas (t. 1–7 1945–61), zbiór artykułów prasowych Acotaciones de un oyente (t. 1–2 1918–31).
