Europejska Wspólnota Obronna
 
Encyklopedia PWN
Europejska Wspólnota Obronna (EWO),
międzynarodowa wojskowa organizacja integracyjna, która miała powstać na mocy traktatu zawartego 27 V 1952 w Paryżu przez Belgię, Holandię, Francję, Luksemburg, RFN i Włochy;
wg planu Plevena miała umożliwić wykorzystanie potencjału RFN dla zachodnioeuropejskiego systemu obrony przez włączenie oddziałów niemieckich do ponadnarodowej armii europejskiej bez tworzenia armii zachodnioniemieckiej; w toku prac nad projektem EWO najbardziej kontrowersyjnym problemem okazał się zakres jej ponadnarodowej kompetencji i kwestia statusu sił zbrojnych RFN; kształt instytucjonalny EWO oparto na rozwiązaniach EWWiS; nadbudową polityczną miała być Europejska Wspólnota Polityczna; ostatecznie traktat o EWO nie zawierał najdalej idących koncepcji planu Plevena: elementy zintegrowane ograniczono do wspólnego dowodzenia i budżetu, nie wykluczono powstania narodowego dowództwa sił zbrojnych RFN; ponadto powiązanie EWO z NATO (w wyniku przewidywanych porozumień o wzajemnej pomocy) prowadziłoby faktycznie do włączenia RFN do NATO; odejście od założeń planu Plevena stało się powodem odrzucenia traktatu przez francuskie Zgromadzenie Narodowe (30 VIII 1954), co położyło kres idei EWO.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia