Europejska Konfederacja Związków Zawodowych
 
Encyklopedia PWN
Europejska Konfederacja Związków Zawodowych, ang. European Trade Union Confederation (ETUC), fr. Confédération Européenne des Syndicats (CES),
międzynar. centrala związków zawodowych Europy;
utworzona 1973 w celu wzmocnienia więzi ponadnar. w ruchu związkowym i jego działań na rzecz integracji eur.; niezależna i apolit., uznawana przez UE, Radę Europy i EFTA za reprezentację związków zawodowych Europy; jej strukturę stanowią: Kongres — najwyższy organ (zwoływany co 5 lat, wybiera Kom. Wykonawczy, przewodniczącego, sekretarza generalnego i 2 jego zastępców); Kom. Wykonawczy — spotkania 4 razy w roku, decyduje w sprawach bieżącej działalności (w przypadkach spornych podejmuje decyzje większością kwalifikowaną 2/3 głosów); Kom. Kierujący, wybierany spośród czł. Kom. Wykonawczego (21 osób) — odpowiedzialny za realizację jego postanowień i działalność pomiędzy jego spotkaniami; Sekretariat — zajmuje się sprawami bieżącymi, odpowiada za kontakty z instytucjami eur. i organizacjami pracodawców; gł. kierunki działalności: współpraca z instytucjami unijnymi i wpływanie na procesy legislacyjne UE zgodnie z interesami pracowniczymi, uczestnictwo w rokowaniach z pracodawcami w ramach Eur. Dialogu Socjalnego (składy delegacji związkowych zatwierdza Kom. Wykonawczy), organizacja wystąpień i akcji związkowych krajowych oraz międzynar.; ETUC skupia 77 organizacji związkowych z 35 państw (z Polski NSZZ „Solidarność”) i 11 eur. federacji branżowych oraz koordynuje działalność 39 ponadpaństw. regionalnych rad związków zawodowych; pod jej auspicjami działają ponadto związkowe organizacje menedżerskie, związki emerytów i osób w podeszłym wieku. Zrzesza ok. 60 mln czł. (2004).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia