Euagoras, Ewagoras, ur. ok. 435, zm. 374 p.n.e.,
władca gr. z rodu Teukrydów m. Salamina na Cyprze;
Euagoras
Encyklopedia PWN
411 odbił miasto z rąk fenickich uzurpatorów; utrzymywał dobre stosunki z Atenami, które go uhonorowały 407; po klęsce Aten pod Ajgospotamoj (405) udzielił schronienia Kononowi i pozwolił mu uczynić z Salaminy bazę operacyjną przeciw Sparcie; od 390 p.n.e. próbował uniezależnić się od Persji; w sojuszu z Atenami i królem Egiptu, Akorisem, stworzył państwo obejmujące Cypr, część Cylicji i część Fenicji; po pokoju król. (386) znalazł się w defensywie — utracił posiadłości poza Cyprem, 382 flota perska zaatakowała Cypr, E., pokonany w bitwie mor. k. Kitionu (381), został zmuszony do zamknięcia się w Salaminie; dzięki dyplomatycznym talentom uzyskał jednak pokój w zamian za przyjęcie perskiego zwierzchnictwa; zginął w wyniku spisku dworskiego; zachowała się mowa pochwalna Isokratesa ku czci E. i 2 mowy skierowane do jego syna, Nikoklesa.
