Etymologicum magnum

Etymologicum magnum, gr. Etymologikón méga,

wielki bizant. anonimowy słownik języka greckiego;

sporządzony w połowie XII w. jako kompilacja mniejszych słowników Etymologicum Genuinum (IX w.) i Etymologicum Gudianum (XI w.), z uwzględnieniem staroż. scholiów, bizant. leksykonów, traktatów gramatyków i wyciągów z utworów lit., m.in. z Biblioteki Focjusza; autor zamieścił w nim znaczenie i źródłosłów wyrazów oraz ich różne wersje; jego wywody dotyczące etymologii w świetle dzisiejszego językoznawstwa są nieraz całkowicie fantastyczne.