Eszkol Lewi
 
Encyklopedia PWN
Eszkol Lewi, pierwotnie L. Szkolnik, ur. 25 X 1895, Oratów k. Kijowa, zm. 26 II 1969, Jerozolima,
polityk izraelski;
od lat młodzieńczych związany z ruchem syjonistycznym; od 1914 w Palestynie, działał na rzecz osiedlania się w niej Żydów; działacz Histadrutu i socjalist. partii robotniczej Mapai; po powstaniu (1948) Państwa Izrael 1951–52 min. rolnictwa, 1952–63 min. finansów, od 1963 premier i min. obrony (do 1967), opowiadał się za silnymi związkami z USA i współpracą gosp. z Europą (EWG); V 1967, w związku z narastającym konfliktem izraelsko-arabskim (poprzedzającym tzw. wojnę sześciodniową 5–10 VI 1967), utworzył gabinet jedności nar.; 1968 doprowadził do zjednoczenia partii robotniczych i powstania Izraelskiej Partii Pracy.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia