Emmanuel Pierre

Emmanuel

[emanüẹl]

Pierre, właśc. Noël Mathieu, ur. 3 V 1916, Gan, zm. 22 IX 1984, Paryż,

fr. poeta i eseista;

w czasie II wojny światowej uczestnik ruchu oporu; 1969–75 czł. Akad. Fr.; 1969–71 przewodniczący międzynar. Pen Clubu; reprezentant lewicy katol.; w twórczości ukazywał apokaliptyczne wizje bibl., a zarazem potępiał współcz. cywilizację; zbiory poet. (Tombeau d’Orphée 1941, Évangéliaire 1961, La vie terrestre 1976), eseje (Qui est cet homme? 1948, Twarz człowieka 1965, wyd. pol. 1972); pol. przekłady poezji w antologii Smak winnic Twoich (1956); Emmanuel był również tłumaczem poezji pol. (m.in. utworów J. Słowackiego i K. Wojtyły), współautorem antologii poezji pol. (1966); 1981 otrzymał nagrodę pol. Pen Clubu za twórczość przekładową (wspólnie z K. Jeleńskim).