Emilia-Romania
 
Encyklopedia PWN
Emilia-Romania, Emilia-Romagna,
region w północnych Włoszech, nad M. Adriatyckim;
pow. 22,1 tys. km2; 4,2 mln mieszk. (2008); stol. Bolonia, inne gł. m.: Parma, Ferrara, Modena, Rawenna, Reggio nell’Emilia, Rimini, Forlì, Piacenza. Północną i północno-wschodnią część E.-R. zajmuje Niz. Padańska, południową i południowo-zachodnią — Apeniny Północne (Apenin Toskańsko-Emiliański, częściowo Apenin Liguryjski). Rozwinięty region przem.-roln.; m.in. przemysł spoż. o zróżnicowanej strukturze branżowej (w tym ok. 45% krajowej produkcji cukru), maszyn., metal., środków transportu, elektrotechniczny, chem., ceramicznej, materiałów bud. (gł. cementowy), rafineryjny; wydobycie gazu ziemnego, ropy naftowej, soli kam. (saliny mor.); uprawa pszenicy, buraków cukrowych, ryżu, winorośli, warzyw; rozwinięte sadownictwo; hodowla bydła i trzody chlewnej; turystyka (zabytkowe miasta, kąpieliska mor.).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia