Eitingonowie,
w XIX w. rodzina kupiecka w Rosji, następnie wielkoprzem. rodzina żydowska w Łodzi w II RP;
Eitingonowie
Encyklopedia PWN
bracia Borys i Naum, ur. 1877, przybyli 1893 z Orszy do Łodzi, gdzie do 1914 prowadzili niewielkie zakłady wyrobów wełnianych; 1919 kupili zbankrutowane Tow. Akcyjne „Winkler, Gaertner, Borman” i utworzyli spółkę firmową, a 1922 — Włókienniczą Spółkę Akcyjną „N. Eitingon i Ska” o kapitale 100 mln marek pol.; 1926 ich spółka przejęła przędzalnię bawełny B. Wachsa, 1927 kupiła podobną po Z. Richterze, w latach 30. przejęła pabianicką firmę R. Kindlera; 1928 kapitał akcyjny wynosił 10 mln zł, 1935 — 18 mln zł (89,9% stanowił kapitał rodziny E. przebywającej w Stanach Zjedn.); był to silny koncern na rynku włókienniczym Polski (1928 ok. 1,1 tys. robotników, 1938 prawie 3,5 tys.), 4. pod względem wartości produkcji; podczas okupacji zakłady E. zostały przejęte przez Niemców; po II wojnie świat. działały jako Zakłady Przemysłu Bawełnianego im. St. Dubois.
