Dwurnik Edward
 
Encyklopedia PWN
Dwurnik Edward, ur. 19 IV 1943, Radzymin k. Warszawy, zm. 28 X 2018, Warszawa,
malarz, grafik, rysownik;
zainspirowany malarstwem Nikifora, 1965 rozpoczął niezależny od toku studiów cykl rysunków i akwarel, a od 1966 obrazów olejnych Podróże autostopem, wyrażających fascynację prowincjonalizmem i plebejskością polskich miast i mieścin; 1972–78 stworzył cykl Sportowcy (tytuł był nawiązaniem do nazwy tanich papierosów Sport), wyszydzający propagowany w PRL mit „bohatera pracy”; od połowy lat 70. pracował nad cyklem Robotnicy, który dominował w jego twórczości aż do końca lat 80.; pod koniec tej dekady obrazy Dwurnika stały się syntetyczne i ekspresyjne; 1989–91 namalował cykl Droga na Wschód, upamiętniający ofiary stalinizmu; cykl Od Grudnia do Czerwca (1990–94) poświęcił pamięci ofiar stanu wojennego. W latach 90. artysta odszedł od spraw narodowych, nie zrezygnował jednak z tematyki publicystycznej (cykl Niech żyje wojna! 1991–93); od 1992 malował werystyczne, a zarazem zbliżające się do abstrakcji widoki morza zajmujące cały kadr obrazu (cykl Błękitne); cykle Niebieskie miasta (od 1993) i Diagonale (od 1996) są kontynuacją Podróży autostopem; w rozpoczętym 1996 cyklu Wyliczanka artysta powrócił do krytycznych i prześmiewczych przedstawień ludzi współczesnych.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Dwurnik Edward, Katyń, z cyklu Droga na Wschód, 1989 — Muzeum Narodowe, Warszawafot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia