Durán Diego
 
Encyklopedia PWN
Durán Diego, ur. 1537, Sewilla, zm. 1588, Nowa Hiszpania (ob. Meksyk),
hiszpański historyk, dominikanin;
najważniejszy, oprócz B. de Sahagúna, kronikarz Nowej Hiszpanii; przebywał tam od 1542 lub 1544; 1554 wstąpił do zakonu dominikanów; początkowo mieszkał w Texcoco, a następnie w jego pobliżu, w Chimalhuacán Atenco; tam rozpoczął pracę nad dziełem swojego życia — Historia de las Indias y relación de su idolatría y religión antigua con su calendario, które napisał między 1570 i 1581, opierając się na informacjach ustnych, kodeksach indiańskich i nieznanej anonimowej kronice; wydane po raz pierwszy w 3 tomach 1867–80 jako Historia de las Indias de Nueva España e Islas de Tierra Firme i znane pod tym tytułem, stanowi doskonałe źródło informacji etnogr. i hist.; manuskrypt znajduje się w Bibliotece Nar. w Madrycie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia