Drawieński Park Narodowy

Drawieński Park Narodowy,

obszar chroniony utworzony 1990, pow. 11 122 ha, w tym pod ścisłą ochroną 569 ha (2008);

Rok założenia parku: 1990

Województwo: lubuskie, województwo; zachodniopomorskie, województwo; wielkopolskie, województwo

Powierzchnia (stan na XII 2007): 11 342,0 ha (od 2007)

Powierzchnia ochrony ścisłej (stan na XII 2007): 569,0 ha (od 2007)

Powierzchnia otuliny (stan na XII 2007): 40 890,0 ha (od 2007)

Strona www: www.dpn.pl/

obejmuje odcinek doliny rz. Drawy i jej dopływu Płocicznej, płynących przez obszar sandrowy w środkowej części Puszczy Drawskiej na Pomorzu Zachodnim; występują głębokie doliny, liczne jeziora, starodrzew, głazy narzutowe, czyste rzeki o bystrych nurtach; panują bory sosnowe, nie brak też lasów bukowych, grabowo-dębowych i olszowych; ostoje rzadkich roślin górskich i reliktów glacjalnych; ostoje rzadkich gat. zwierząt, np. wydry, bociana czarnego, bielika; wiele gat. ryb, m.in. pstrąg potokowy, lipień, troć jeziorowa, sieja, sielawa, brzana, certa, świnka; łosoś eur. odbywał tu ostatnie w Polsce tarliska (do 1985).

Drawieński Park Narodowy