Dolcino z Ossoli
mnich włoski;
[dolczịno z o.],
właśc. D. Tornielli, data ur. nieznana, okolice Novary, zm. 1 VI 1307, Vercelli,
Dolcino z Ossoli
Encyklopedia PWN
od ok. 1290 w radykalnej sekcie rel. tzw. braci apostolskich, której początek dało kaznodziejstwo pokutne G. Segarelli; 1300 na jej czele; swoje poglądy wyłożył w 3 listach (1300, 1303, 1304), wzywając do przywrócenia w Kościele ubóstwa oraz małżeństw duchownych; głosił wspólnotę dóbr i przepowiadał kres papiestwa; Dolcino zyskał licznych zwolenników w Piemoncie, Lombardii i Trydencie; stawiał opór zbrojny biskupom Novary i Vercelli; 13 III 1307 ostatecznie pokonany przez krucjatę ogłoszoną 1305 przez papieża Klemensa V; uznany za heretyka, został spalony na stosie razem ze swoją towarzyszką, Margheritą z Trento.
