Dobrovský Josef

Dobrovský Josef , ur. 17 VIII 1753, Ďarmoty (ob. Ballasygyarmat, Węgry), zm. 6 I 1829, Brno,

czeski twórca nauk. slawistyki, wydawca zabytków hist., bibliograf;

czł. wielu akad. nauk., m.in. w Petersburgu i Berlinie, licznych towarzystw nauk., m.in. TPN w Warszawie; jego wszechstronna działalność na polu slawistyki, języka i literatury czeskiej przyczyniła się do czeskiego odrodzenia nar., wywarła również znaczny wpływ na slawistykę ros. i austr.; recenzował Słownik języka polskiego S.B. Lindego i konsultował gramatykę pol. J.S. Bandtkiego; liczne prace: Geschichte der böhmischen Sprache und Literatur (1792), Ausführliches Lehrgebäude der böhmischen Sprache (1809), Entwurf zu einem allgemeinen Etymologicon der slavischen Sprachen (1813), Institutiones linguae slavicae dialecti veteris (1822).