Długoraj Wojciech

Długoraj Wojciech, zw. Wojtaszek, ur. 1557 lub 1558, zm. po 1619,

lutnista i kompozytor;

wychowywał się na dworze S. Zborowskiego, którego zdradził, wykradając kompromitujące go listy i wydając je J. Zamoyskiemu (na ich podstawie Zborowski został ścięty); 1583–86 muzyk na dworze Stefana Batorego, być może przebywał również w Wittenberdze i Lipsku; autor wyd. 1619 w Lipsku tabulatury lutniowej, w której znajdują się jego utwory: 2 choreae polonicae, Fantazja, Volta, 2 villanelle i fuga; ponadto Fantazję, Finale oraz 6 villanelli Długoraja zawiera tabulatura J.B. Bésarda Thesaurus harmonicus (1603).