Dispositio Achillea
 
Encyklopedia PWN
Dispositio Achillea
[łac.],
rozporządzenie wydane 1473 (potwierdzone 1541) przez elektora brandenburskiego, Albrechta Achillesa, regulujące zasady dziedziczenia w rodzie Hohenzollernów;
godność elektora brandenburskiego i jego panowanie w niepodlegającej podziałom dynastycznym Marchii Brandenburskiej została zarezerwowana dla gł. linii rodu — najstarszego syna Jana (Johann Cicero 1486–99) i jego potomstwa, młodsi Fryderyk i Zygmunt (i ich następcy) otrzymali margrabstwa Ansbach i Bayreuth, córki miały być wyposażane pieniężnie; D.A. wyodrębniła Brandenburgię z posiadłości Hohenzollernów i, zapobiegając jej podziałom, ułatwiła dalszy rozwój organizacyjny państwa.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia