Diehl Karol Bogumił (Gottfried)
 
Encyklopedia PWN
Diehl Karol Bogumił (Gottfried), ur. 15 IV 1765, Leszno, zm. 18 IV 1831, Poznań,
superintendent Kościoła ewangelicko-reformowanego;
od 1787 pastor w Poznaniu, od 1791 pastor i superintendent zboru reformowanego w Warszawie; od 1807 prezes konsystorza ewangelicko-reformowanego i 1807–12 czł. Izby Edukacyjnej, 1811–15 Dyrekcji Edukacji Nar. Księstwa Warsz.; od 1804 czł. TPN w Warszawie; 1817–21 czł. Komisji Rządowej Wyznań Rel. i Oświecenia Publicznego Królestwa Pol.; deputowany na sejmy Księstwa Warsz. 1809 i 1811 oraz Królestwa Pol. 1818–31; po wybuchu powstania listopadowego (1830) opuścił Warszawę; Głos księdza... (1811), Do duchowieństwa ewangelickiego w Polsce (1812).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia