Dembowski Herkules

Dembowski Herkules, ur. 12 I 1812, Mediolan, zm. 19 I 1881, Monte di Albizzate k. Varese,

syn Jana, astronom wł., pochodzenia polskiego.

D. po ukończeniu szkoły mor. w Wenecji (1829) służył w marynarce wojennej. Po dymisji 1843 osiadł w Neapolu, gdzie pod wpływem astronoma ks. A. Nobilego zaczął po amatorsku zajmować się astronomią. Założył w San Giorgio a Cremano (pod Neapolem) małe obserwatorium astr., w którym 1851 rozpoczął pomiary względnej odległości wielu gwiazd podwójnych, opierając się na nowej metodzie mierzenia kątów pozycyjnych. W 1858 D. przeniósł się do Gallarate (Lombardia), gdzie zał. nowe obserwatorium zaopatrzone w 7-calowy refraktor, za pomocą którego 1862–79 zmierzył prawie wszystkie znane wówczas gwiazdy podwójne, w tym wszystkie z katalogu dorpackiego F.G.W. Struvego i katalogu pułkowskiego O.W. Struvego; ogółem wykonał 18 tys. pomiarów. Za opublikowaną 1872 w „Astronomische Nachrichten” część swoich obserwacji otrzymał złoty medal Król. Tow. Astr. w Londynie. Po śmierci D., staraniem O.W. Struvego i G.V. Schiaparellego, zostały wyd. dzienniki obserwacyjne D. opatrzone jego przedmowami i przypisami — Misure micrometriche di stelle doppie e multiple (1883–84).