De Roberto Federico

De Roberto Federico, ur. 16 I 1861, Neapol, zm. 26 VII 1927, Katania,

pisarz włoski;

przyjaciel G. Vergi; autor powieści i nowel, w których chłodna obserwacja i beznamiętny opis górują nad fantazją twórczą; powieści, m.in. Złudzenie (1891, wyd. pol. 1905) i Spasimo (1899), oscylują między psychologizmem w duchu G. Flauberta i P. Bourgeta a naturalizmem spod znaku É. Zoli; najsłynniejsza — Wicekrólowie (1894, wyd. pol. 1995), jest monografią hist., w której analiza psychol., oparta gł. na teorii dziedziczności, graniczy z zimną, często okrutną satyrą (dalszy ciąg utworu, L’impero, ukazał się pośmiertnie 1928); De R. był również autorem sztuk teatr. oraz licznych esejów z zakresu literatury, historii i psychologii.