Dawid II

Dawid II, z rodu Bruce’ów, ur. 5 III 1324, Dunfermline, zm. 22 II 1371, Edynburg,

król Szkocji od 1329, syn Roberta I Bruce’a;

1333 faktycznie pozbawiony tronu przez Edwarda Balliola wspieranego przez Anglię, 1334–41 przebywał na uchodźstwie we Francji; 1341 powrócił, 1346 został pokonany i wzięty do niewoli przez Anglików, 1357 zwolniony za obietnicę dużego okupu; 1357–71 rządził umiejętnie: w związku z koniecznością ściągnięcia okupu usprawniono aparat fiskalny, wzrosła rola Parlamentu i mieszczan, stłumił bunty możnych; bezdzietny, negocjował dziedziczenie tronu Szkocji przez jednego z książąt ang.; ostatecznie tron objął po nim jego siostrzeniec, Robert II, założyciel dyn. Stuartów.