Daladier Édouard
 
Encyklopedia PWN
Daladier
[daladjẹ]
Édouard Wymowa, ur. 18 VI 1884, Carpentras, zm. 10 X 1970, Paryż,
polityk francuski;
jeden z przywódców Partii Radykalnej; 1924–40 wielokrotnie minister różnych resortów i 3-krotnie premier; podpisał układ w Monachium (1938); 1940 uwięziony przez władze Vichy, 1942 sądzony w procesie w Riom; 1943–45 wywieziony do Niemiec, więzień Dachau i Buchenwaldu; 1945–58 aktywny politycznie, przewodniczący Partii Radykalnej (1957–58); przeciwnik Ch. de Gaulle’a.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia