Dagurowie
 
Encyklopedia PWN
Dagurowie, Dagurzy, Dahur, Daur,
grupa etniczna w północno-wschodnich Chinach;
ok. 130 tys. (1998); język z grupy mongolskiej z czterema dialektami, jeden z nich jest używany przez niewielką grupę D. w regionie auton. Sinciang (przesiedleni tam w XVIII w. dla obrony granicy); są szamanistami, rozpowszechnione są wierzenia animistyczne, utrzymują się ofiary ze zwierząt ku czci przodków rodowych, słabe wpływy lamaizmu; w języku i kulturze występują silne wpływy mandżurskie, niegdyś w użyciu było pismo mandżurskie, obecnie nie ma formy literackiej a inteligencja używa mongolskiego i chińskiego mimo powszechności języka dagurskiego w życiu codziennym; hipotetycznie uważa się D. za spokrewnionych ze średniowiecznymi Kitanami; dzielą się na egzogamiczne rody; zajmują się głównie rolnictwem (proso, gryka, jęczmień, soja), jedna z grup regionalnych jest pasterska, uzupełniająco zajmują się myślistwem, rybołówstwem i wyrębem lasów; istnieje dagurski powiat autonomiczny w Mongolii Wewnętrznej w Chinach.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia