D’Annunzio Gabriele
 
Encyklopedia PWN
D’Annunzio
[danụncjo]
Gabriele Wymowa, ur. 12 III 1863, Pescara, zm. 1 III 1938, Gardone Riviera,
wł. poeta, prozaik, dramaturg i polityk;
charakterystyczny przedstawiciel kultury schyłku XIX w. i dominujących w niej prądów i mód intelektualnych (mistycyzmu, weryzmu, nietzscheanizmu, symbolizmu); z jego obfitej i różnorodnej twórczości powieści (m.in. Triumf śmierci 1894, wyd. pol. 1898, Ogień 1900, wyd. pol. 1901) i dramaty nie przetrwały swej epoki, poza fragmentami liryczno-opisowymi; specyficznym tonem jego impresjonist. liryki (Laudi, t. 1–4 1903–12) jest zmysłowe odczucie urody świata; pozostawił też autobiografię (1935) i tomy wspomnień. Żądny odegrania hist. roli, przejąwszy idee nacjonalizmu i imperializmu, walczył w I wojnie świat., następnie zaś kierował zbrojną próbą zawładnięcia miastem Fiume (ob. Rijeka) przez Włochów (1919).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia