Czechowicz Szymon
 
Encyklopedia PWN
Czechowicz Szymon, ur. przed 22 VII 1689 (data chrztu), Kraków, zm. 21 VII 1775, Warszawa,
malarz.
Ok. 1711–30 przebywał w Rzymie, gdzie m.in. studiował w Accademia di San Luca; od 1731 w Polsce, pracował m.in. dla Ossolińskich, Tarłów i Rzewuskich; malował obrazy rel. (Wskrzeszenie Piotrowina 1756, Komunia św. Stanisława Kostki) i portrety; twórczość Czechowicza miała charakter eklektyczny i pozostawała, zwłaszcza w dziedzinie malarstwa rel., pod wpływem sztuki wł. (gł. C. Maratty); portrety cechuje wysoki poziom techn., surowy realizm portretu sarmackiego i dążność do psychologizacji; Czechowicz prowadził w Warszawie szkołę malarską.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Czechowicz Szymon, Pokłon Trzech Króli — Galeria Obrazów, Lwówfot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia