Czacki Szczęsny (Feliks)
 
Encyklopedia PWN
Czacki Szczęsny (Feliks), ur. 1723, Poryck(?), Wołyń, zm. 2 VI 1790, Brusiłów (Ukraina),
ojciec Tadeusza i Michała, epigon katolicyzmu i złotej wolności szlacheckiej;
1756–85 podczaszy koronny, 1744–66 wielokrotnie poseł na sejmy, w opozycji do Familii, a zwłaszcza jej planów reform; na sejmie 1766 bronił liberum veto; uczestnik konfederacji radomskiej 1767, przestrzegał jednak przed uległością N. Repninowi, zwłaszcza w sprawie dysydenckiej; z tego powodu osadzony przez Rosjan w areszcie domowym (1767–74); w swej publicystyce przeciwny ideom sprzecznym z zachowawczym duchem republikańskim.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia