Consalvi
dyplomata papieski, kardynał;
[konsạlwi]
Ercole, ur. 8 VI 1757, Rzym, zm. 24 I 1824, Anzio,
Consalvi Ercole
Encyklopedia PWN
od 1782 audytor Roty Rzym., od 1783 szambelan papieski, od 1785 radca; 1787 na polecenie Piusa VI zreorganizował wojsko papieskie; 1799 sekr. konklawe, przyczynił się do wyboru na papieża Piusa VII; od 1800 kardynał i sekretarz stanu (do 1806), kierował polityką Państwa Kośc., inicjując reformy wewn.; 1801 doprowadził do zawarcia konkordatu z Francją; pod naciskiem Napoleona Bonaparte ustąpił ze stanowiska, 1806–14 przebywał we Francji; 1814–15 reprezentował papieża na kongresie wiedeńskim, negocjując przywrócenie Stolicy Apostolskiej dawnych posiadłości; 1816–23 ponownie sekr. stanu, utrzymał niezależność Państwa Kośc. od Austrii; po śmierci Piusa VII pozbawiony wpływów; Mémoires (t. 1–2 1864).
