Conrada nieciągłość

Conrada nieciągłość,

geofiz. powierzchnia w obrębie kontynentalnej skorupy ziemskiej, występująca na głębokości ok. 10–20 km, na której następuje skok prędkości podłużnej fali sejsmicznej od wartości ok. 6 km/s do ok. 6,5 km/s i nieco więcej;

odkryta 1925 za pomocą metod sejsmicznych przez austriackiego geofizyka V. Conrada.