Colleoni Bartolomeo
 
Encyklopedia PWN
Colleoni
[kolleọni]
Bartolomeo, ur. 1400, Solza k. Bergamo, zm. 4 XI 1475, Malpaga k. Wenecji,
wł. kondotier;
początkowo w służbie Neapolu, od 1431 — Wenecji, walczył przeciwko Filipowi Viscontiemu (Mediolan), by po pokoju w Cremonie (1441) przejść na jego służbę; po pokoju w Lodi (1454) ponownie służył Wenecji, mianowany głównodowodzącym jej wojsk; jako dowódca wojsk. po raz pierwszy wprowadził ostrzał artyleryjski przed atakiem; mecenas sztuki, patronował dziełom związanym z własną osobą; renes. kaplica z nagrobkiem (dzieło G.A. Amadea) oraz Colleoniego posąg.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Verrocchio Andrea, pomnik konny kondotiera B. Colleoniego w Wenecji, po 1485 fot. J. Bielski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia