Cocteau Jean

fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN

Cocteau

[koktọ]

Jean , ur. 5 VII 1889, Maisons-Laffitte, zm. 11 X 1963, Milly-la-Forêt,

fr. poeta, dramatopisarz, prozaik, krytyk literacki, scenarzysta i reżyser filmowy;

czł. Akad. Fr.; związany z paryską awangardą artyst., bliski surrealizmowi; poezje (klasycyzujący zbiór Plain-Chant 1923), powieści (Les enfants terribles 1929), sztuki teatr.: balety, mimodramy, średniow. feerie, tragedie nawiązujące do antyku (Orfeusz 1927, wyd. pol. 1933, wyst. pol. 1959), dramaty (Les parents terribles 1938 — obyczajowy i Orzeł dwugłowy 1946, wyst. pol. 1957 — neoromant.); także wspomnienia Opium (1930, wyd. pol. 1990); przekłady pol. w: Od Baudelaire’a do nadrealistów (1933), Antologia współczesnej poezji francuskiej (1947); reżyser filmów, m.in. Piękna i bestia (1946), Testament Orfeusza (1960).