Chigi
ród arystokratyczny pochodzący ze Sieny;
[kịdżi],
Chigi
Encyklopedia PWN
wzmiankowany po raz pierwszy w XIII w., bogactwo zawdzięczał działalności kupieckiej i bankowej, 1377 nobilitowany; od XV w. także linia rzym., która 1659 otrzymała tytuł książęcy, a od 1712 głowie rodu przysługiwał tytuł marsz. Kościoła i dziedziczna godność woźnego konklawe. Najwybitniejsi przedstawiciele: Mariano, ur. 1439, zm. 1504, poseł Sieny na dworze papieża Aleksandra VI i jego bankier; Agostino, zw. il Magnifico, ur. 1465, zm. 1520, bankier i mecenas sztuki; 1485 osiedlił się w Rzymie; zarządzał skarbcem watykańskim, udzielał pożyczek papieżowi Leonowi X i Medyceuszom, finansował Cezara Borgię; utrzymywał stosunki finansowe i handl. z całą Europą; 1509–11 wybudował w Rzymie pałac wg projektu B. Peruzziego, ozdobiony freskami przez Rafaela, odkupiony później przez rodzinę Farnese (obecnie villa Farnesina); Fabio, ur. 1599, zm. 1667, od 1655 papież Aleksander VII; uczynił kardynałami swoich bratanków: Flavia, ur. 1631, zm. 1693, i Sigismondo, ur. 1649, zm. 1677; ich brat Agostino, ur. 1639, zm. 1703, został 1659 księciem Św. Cesarstwa Rzymskiego. Z linii sieneńskiej pochodzili: Scipione, ur. 1584, zm. 1633, capitano del popolo w Sienie i Carlo Corradino, ur. 1802, zm. 1881, działacz risorgimento, od 1860 senator zjednoczonego Królestwa Włoskiego.
