Chạris Pẹtros
 
Encyklopedia PWN
Chạris Pẹtros, właśc. Janis Marmariạdhis (Giạnnis Marmariạdis), ur. 1902, Ateny, zm. 1998,
gr. krytyk literacki, pisarz i eseista;
1933–88 redaktor nacz. miesięcznika lit. „Nẹa Estịa”, czł. Akad. Ateńskiej; autor zbiorów nowel, w których często sięgał do tematyki życia powszedniego Aten, m.in. tomy I teleftẹa nịchta tis jịs [‘ostatnia noc ziemi’] (1924), Makrinọs kọsmos [‘daleki świat’] (1944), Fọta sto pẹlagos [‘światła na morzu’] (1958), Długa noc (1969, wyd. pol. 1994, wraz z fragmentami powieści Dni gniewu 1978), Galzi njeli [‘błękitne anioły’] (1971); także zbiory znakomitych reportaży z podróży m.in.: Dhalmatikiẹs aktẹs [‘wybrzeża dalmatyńskie’] (1961), I Kịna ẹkso apọ ta tịchi [‘Chiny poza murami’] (1961), O kọsmos kie i Elines [‘świat i Grecy’] (1965) oraz liczne tomy szkiców krytycznolit., esejów i studiów biograficznych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia