Celtes Konrad
 
Encyklopedia PWN
Celtes, Celtis, Konrad, właśc. K. Pickel, K. Bickel, ur. 1 II 1459, Wipfeld (Frankonia), zm. 4 II 1508, Wiedeń,
niem. humanista i poeta, tworzący gł. w języku łacińskim;
propagator ideologii odrodzenia w środkowej Europie, studiował m.in. w Kolonii i Heidelbergu; 1487 otrzymał laur poet. od ces. Fryderyka III; 1489–91 studiował w Akad. Krak.; założyciel pierwszego w Europie tow. lit. Sodalitas Litteraria Vistulana; po 1491 działał m.in. na uniwersytecie w Wiedniu (1508 zał. pierwsze w Europie Collegium Poetarum et Mathematicorum); jeden z twórców świeckiej poezji nowoż.; pisał ody, elegie miłosne, epigramaty i in.; w wierszach C. liczne aluzje i wzmianki o pobycie w Polsce, m.in. w De navigatione sua Sarmatica (1492) opis podróży Wisłą z Krakowa do morza.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia