Celnikier Izaak
 
Encyklopedia PWN
Celnikier Izaak, ur. 8 V 1923, Warszawa, zm. 11 XI 2011, Paryż,
malarz i grafik, pochodzenia żydowskiego;
1941–43 w getcie białostockim, następnie więziony w obozach koncentracyjnych (m.in. w Stuthoff, Auschwitz, Sachsenhausen i Flossenburgu); 1945 przebywał w sowieckim obozie w Šumperku na Morawach, skąd uciekł do Pragi, gdzie 1946–52 studiował malarstwo monumentalne pod kierunkiem E. Filli w Wyższej Szkole Artyst.-Przem.; 1947–48 studiował w ASP w Warszawie; jeden z organizatorów i uczestnik Wystawy Młodych Plastyków w Arsenale w Warszawie (1955); od 1957 mieszka we Francji; w twórczości C. dominuje tematyka żydowska: Holocaust (Getto 1949, cykl Birkenau 1992), motywy bibl. (cykl Pieśń nad Pieśniami 1978–82, Estera 1979), pejzaże z Izraela (cykl Masada 1971–82); malował także portrety i martwe natury; w pracach tych, zwykle nacechowanych silną ekspresją, forma plast. odgrywa przede wszystkim rolę nośnika uczuć i emocji.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia