Carcopino
historyk francuski;
[karkopinọ]
Jerôme, ur. 27 VI 1881, Veneuil-sur-Avre, zm. 17 III 1970, Paryż,
Carcopino Jerôme
Encyklopedia PWN
zajmował się staroż. Rzymem, szczególnie okresem późnej republiki; 1912–20 profesor historii staroż. na uniwersytecie w Algierze, 1920–37 — Sorbonie; 1937–40 dyr. L’École Française de Rome; 1940–42 min. edukacji i młodzieży w rządzie Ph. Petaina; 1942 podał się do dymisji; po II wojnie świat. oskarżony o kolaborację (sprawę umorzono); najważniejsze prace: Virgile et origines d’Ostia (1919), Sulla ou la monarchie manquée (1931), Życie codzienne w Rzymie w okresie rozkwitu cesarstwa (1939, wyd. pol. 1960), Les secrets de la correspondance de Ciceron (1948), Passion et politique chez les césares (1958).
