Campa
grupa indiańskich ludów Ameryki Południowej;
[kạmpa],
Anti,
Campa
Encyklopedia PWN
ok. 39 tys. (1995); języki z rodziny arawak; zamieszkują wschodnie Peru w dorzeczu rzek Ukayali, Perene, Tambo (departamenty Huánuco, Junin, Pasco i Ucayali); w kulturze C. widoczne są wpływy cywilizacji andyjskiej zarówno w sferze materialnej, jak i duchowej, występuje rozwinięte tkactwo (kobiety i mężczyźni noszą tuniki), malowana ceramika, w mitologii — wątek powracającego Inki Inkarri; podstawę gospodarki stanowi ekstensywna kopieniacza uprawa ziemi, myślistwo, rybołówstwo i zbieractwo; pierwsze kontakty ze światem nieindiańskim C. nawiązali w końcu XVII w., w XVIII w. zostali osiedleni we franciszkańskich centrach misyjnych; w 2. połowie XVIII w. wybuchło indiańskie powstanie pod wodzą Juana Santosa Atahualpy i misje zostały zlikwidowane; w połowie XX w. C. ponownie nawiązali kontakty ze społeczeństwem narodowym, wzrasta liczebność populacji, tradycyjna kultura ulega powolnej akulturacji.
